“เปิ้ล หัทยา” แถลงเปิดใจทั้งน้ำตา หลังสูญเสียสามีสุดที่รัก “ตั้ว ศรัณยู”
ออกมาเปิดใจครั้งแรกสำหรับ “เอก ธเนศ วรากุลนุเคราะห์” และ “เปิ้ล หัทยา วงษ์กระจ่าง” หลังสูญเสียสามีสุดที่รัก “ตั้ว ศรัณยู วงษ์กระจ่าง” แบบไม่มีวันกลับด้วยโรคมะเร็งตับ โดยทั้งคู่ได้เปิดถึงการสูญเสียในครั้งนี้ว่า
อ่านข่าวต่อ : จากไปแต่ตัว “ตั้ว ศรัณยู” ผลงานอยู่ในความทรงจำตลอดไป
“อาการเริ่มต้น เรื่องของสุขภาพของตนเอง ก็ไม่ได้บอกใคร หลายๆคนคงจะรู้แล้วว่าอาการเริ่มมาจากเจ็บหลังครั้งแรก เมื่อตรวจก็จะมีกระดูกข้อที่สามด้านหลังยุบลงไปคุณหมอก็เลยตรวจอย่างละเอียด ขอบคุณทีมคุณหมอจากโรงพยาบาลจุฬาที่ดูว่ากระดูกที่ทรุดลงมาจริงๆแล้วสาเหตุมาจากอย่างอื่น สาเหตุเกิดจากการที่ปวดหลัง เราก็เกือบจะผ่าตัดแต่คุณหมอบอกว่าไม่จำเป็นจะต้องถึงขั้นผ่าตัด เพราะกระดูกตรงอื่นยังแข็งแรงอยู่ คุณหมอก็ดูว่าสาเหตุมาจากอะไร เพราะมันมีนิ่มเลือดอยู่ด้วย ก็เลยตรวจร่างกายอย่างละเอียดมั้ย จะได้รู้ว่านิ่มเลือดเกิดจากอะไร ปรากฏคุณหมอก็เรียกไปคุยว่าค่าตับขึ้นสูง ถามเราว่าทราบมั้ยว่าตับของ “พี่ตั้ว” มีปัญหาเราก็ตอบไปว่าทราบ เพราะพี่ “ตั้ว” เป็นไวรัสตับอักเสบบี ซึ่งเป็นมาตั้งแต่ก่อนแต่งงานแล้ว ก็สามารถดูแลตัวเองได้ ซึ่งพี่ “ตั้ว” ก็สามารถดูแลตัวเองได้
แต่ 2 ปีหลังไม่ค่อยได้เช็คร่างกาย สุดท้ายสิ่งที่อยู่ในตับมันโตขึ้น สุดท้ายไวรัสตับอักเสบบีเริ่มกลายพันธุ์เป็นมะเร็ง ซึ่งเราก็รับรู้ตั้งแต่แรก ซึ่งทางพี่ตั้วเองก็รู้สึกว่า มันเกิดขึ้นกับตัวเองได้ยังไง ทั้งที่เขาก็ดูแลตัวเองตลอด แต่สุดท้ายก็ลามมาที่กระดูก สาเหตุมาจากกระดูกที่ทรุด ลามมาหลายที่ ก็รักษามาเรื่อยๆ จนลามาที่ปอดตอนที่ตรวจเจอตอนนั้นที่โรงะยาบาลคุณหมอบอกว่าอยู่ที่ระยะสามน่าจะรักษากันได้ พยายามให้ยาตัวที่สามารถคุมการกระจายของตับ
ให้ยาทั้งหมด 6 เข็ม1ก็ถือว่าใช้ได้ พี่ “ตั้ว” ก็สามารถออกไปทำงานได้ ในช่วงเดือนกุมภาพันธ์ที่ผ่านมาก็ออกไปกำกับละครที่ค้างอยู่ หลังจากนั้นก็เริ่มรู้สึกปวดสะบะ ปวดขาก็เลยกลับไปหาคุณหมอซึ่งคุณหมอก็บอกว่าต้องพักก่อน เพราะมันมีอาการทรุดเพิ่ม พอเช็คร่างกายแคลเซี่ยมก็สูง เริ่มมีอาการเบื่ออาหาร ไม่อยากกิน ไม่อยากนอน
ตอนแรกอาการดีขึ้นแล้วครั้งแรกเมื่อเดือนตุลาคม ที่เป็นข่าวเขารู้สึกว่าเขาเดินได้ช้าๆ พอเดือนกุมภาพันธ์ก็ออกกองได้หลายครั้งเหมือนกัน อาการเริ่มทรุดหลังจากที่เขาเริ่มปวดหลัง เริ่มที่ต้องไปฉายแสงมากขึ้น ช่วงนั้นก็คิดว่าทุกคนเจอวิกฤตโควิดพอดีก็ไม่ได้บอกใครมาก เพื่อนฝูงที่เจอก็ไม่ได้บอก มีคนทักว่าทำไมทักผอมลง เขาก็ไม่ได้บอก
ล่าสุดที่เข้าโรงพยาบาลก็คือทานอาหารไม่ได้ น้ำหนักเริ่มลด แคลเซี่ยมสูงทำให้เขาตื่นมาเขาจะพูดบางอย่างว่า กองถ่ายมาพร้อมรึยัง จะเริ่มถ่ายรึยัง เครนมารึยัง วันนี้กี่คัต กล้องกี่ตัว เขาเริ่มรู้สึกคิดถึงงาน หมอบอกให้พัก 6 เดือนแล้วจะทำงานได้ เป็นช่วงของโควิด หลังจากนั้นก็เริ่มทานอาหารไม่ได้ เริ่มเข้าโรงพยาบาล เมื่อพุธที่แล้ว อาการตอนนั้น หมอนัดเอ็กเรย์จากที่ติดเชื่อจากปอดนิดเดียว เขามีนัดทำ TC SCAN เพื่อที่จะเปลี่ยนยาตัวใหม่ เชื่อว่าน่าจะดีขึ้นเพราะร่างกายเขาแข็งแรงดีแต่สุดท้ายเชื่อมันมาที่ปอดค่อนข้างเยอะ
ลางสังหรณ์ พี่ก็คิดว่าเร็วมาก คิดว่าการมาโรงพยาบาลครั้งนี้ก็จะทำให้เขาแข็งแรงขึ้น เพื่อเตรียมความพร้อมที่จะเช็คร่างกายต่อไปในการเตรียมเปลี่ยนยา ยังไม่ได้เตรียมตัว ไม่มีการคิดเลย ได้พูดคุยกับพี่ “ตั้ว” มั้ยก็พูดคุยกันตลอด แต่จริงๆก็จะมีการพูดช้าลงอาจจะเป็นเพราะว่าแคลเซี่ยมสูง ระบบความคิดจะช้าลงเจอคุณหมอก็บอกว่าอยากกลับไปเป็นเหมือนเดิม จนกระทั่งหมอบอกว่าพี่ “ตั้ว” อยากเจอใครพิเศษมั้ย เราอึ้ง เลยโทรหา “พี่เอก”
ทางด้านพี่ชายก็ได้เปิดใจต่อว่า เราเองก็รู้ตอนนั้นเลย รู้ว่าเจ้าโรงพยาบาล ล้ม ก็ได้คุยกันช่วงนั้น ได้คุยกันเป็นชั่วโมงเลย เขาบอกว่าไม่มีอะไรไปฉายแสง 10 วันเขาก็อธิบายเราไม่เข้าใจ เราก็บอกว่าเดี๋ยวเจอกัน แล้วก็รู้อีกทีที่เริ่มกินไม่ได้ ไม่อยากให้คนอื่นเดือดร้อน ญาติพี่น้องไม่มีใครรู้เลย ตอนหลังลูกก็รู้ เราก็รู้ตอนนั้น ได้มีการพูดคุยกันช่วงหนึ่ง อาการรับรู้ช้าลง ยกมือได้ 1-2 วัน ช่วงสุดท้ายได้คุยกันเยอะขึ้น โดยช่วงเวลานั้น คุณหมอบอกว่าเขาก็สู้ 2-3 วันสุดท้าย อาการคงที่สุดท้ายมีคนมาพร้อมหน้าพร้อมตาอาการเริ่มลงเขาก็จากไปอย่างสงบ
สั่งอะไรมั้ยกับทางพี่ชายไม่มีเลย ส่วนภรรยาก็มีสั่งเสียเรื่อยๆ ก่อนที่จะเข้าโรงบาล คุยเรื่องละครแล้วรึยัง คุยกับทีมงานยัง เขาจะเป็นคนห่วงงานเยอะ โดยเฉพาะงานของเขา โดยเฉพาะก็มองหาคนกำกับแทนมั้ย อย่างละครที่ค้างของ PPTV เหลือไม่กี่คิว เขาก็จะมีเหตุผลของเขา ส่วนเรื่องของลูกๆก็มีถามมีถามว่า วางแผนชีวิตยังไง ต้องทำความฝันให้เป็นจริงนะ คุยกันเรื่อยๆจนทุกวัน ต้องพยายามทำความฝันให้เป็นจริง จนกระทั่งอยู่ที่โรงพยาบาลก็ยังคุยอยู่ตลอดต้องทำความฝันของเราให้เป็นจริงให้ได้อย่าท้อถึงมันจะลำบาก
“เปิ้ล” เข็มแข็งมากนะ คือจริงๆเราต้องเข้มแข็งตั้งแต่มีคนถามว่า พี่ตั้วเป็นยังไงบ้าง คือ “พี่ตั้ว” ไม่อยากให้ใครมาวิตกกังวลว่าเขาจะเป็นยังไง เพื่อนๆจะต้องมาเยี่ยมมั้ย เขาบอกว่ามันเป็นเรื่องของเราที่ต้องแก้ปัญหาเอง ทุกคนมีปัญหาอยู่แล้ว เราก็ต้องเก็บมันเอาไว้กระทั่งญาติพี่น้องก็ไม่ได้บอก
โดยระหว่างที่รักษาโรค “พี่ตั้ว” ใจสู้ตลอดเลย เห็นตั้งแต่ที่หมอบอกครั้งแรก หมอบอกจะต้องฉีด 6 เข็มเข้าสู้มาก ทำตามที่หมอบอก ออกกกำลังกายที่หมอบอก ทำกายภาพบำบัด เขาถามหมอว่าเช็คร่างกายแล้ว ผมสามารถออกกองได้มั้ย หมอบอกว่าได้ แต่อย่าหักโหมนะ เขาก็ออกกอง คือเขาอยากทำงาน ส่วนงานที่ค้างอยู่ก็คุยกันแล้วว่าจะมีผู้กำกับมาช่วย
ด้านลูกๆ ตอนนี้ก็เรียนจบแล้ว แล้วมีมาอยู่ในช่วงโควิด ก็อาจจะมีการเลื่อนทำธีสิสของละครเวที พอมีโควิดก็จะเปลี่ยนวิธีการเรียนการสอน ซึ่ง “พี่ตั้ว” ก็ยังบอกว่าจะต้องไปรับปริญญาลูกๆ ส่วน “น้องหนัง” ก็กลับมาจากเกาหลีช่วงกุมภาพันธ์แต่ก็ยังไม่ได้กลับไปเพราะเป็นเรื่องของสถานการณ์ก็เลยอยู่ต่อได้ดูแลคุณพ่อ และจริงๆเรายังไม่คิดว่าจะเจอเหตุการณ์นี้
การทำงานหนัก พี่ก็พร้อมนะ พร้อมที่จะลุยงาน (น้ำตาคลอ) สภาวะจิตใจก็อาจมีบ้าง ที่รู้สึกว่า ทำไมมันเป็นแบบนี้ แต่ก็คุณหมอเคยบอกว่า ยาที่ฉีดไป 6 เข็ม ตอบรับดีจะเปลี่ยน แต่ยาตัวที่สองอาจจะไม่เข้ากับ “พี่ตั้ว” สักเท่าไหร่มันก็เลยมีอาการแกว่ง ก็เลยทำให้รู้สึกว่าน่าจะอยู่ได้นานกว่านี้ งานปรับปริญญาลูกปลายปี หรือไปเที่ยวหาลูกที่เกาหลี
ความภูมิใจทีมีต่อสามี จริงๆเขามีหลายบุคลิกนะ เป็นคนทำงาน เป็นคนจริงจังและ บางเรื่องที่เป็นส่วนตัวจริงๆ เขาก็เป็นสไตล์เขา ก็เป็นคนน่ารัก อยู่ด้วยก็สบายใจ ถึงแม้จะเป็นคนเข้มๆ จริงจังบางเรื่องแต่มันก็ดีในบางจุด
ภูมิใจกับน้องชายมากๆ จริงๆหลายๆคนก็น่าจะรู้จัก “ตั้ว” ดีอยู่แล้ว เขาจะเป็นคนที่ทำอะไรแล้ว ทำจริงๆจัง แล้วก็ทำอะไรเพื่อผู้อื่น โดยไม่คิดถึงเองสักเท่าไหร่ อันนี้ก็น่าภาคภูมิใจแทนพี่น้องทุกคน ครอบครัว นี่คือความภูมิใจของพี่ชาย เรื่อง เกิด แก่ เจ็บ ตาย มันก็เป็นเรื่องธรรมชาติ มาเมื่อไหร่ก็ไม่มีใครรู้ ช็อกแป็บเดียวก็พอ เราก็ดูไว้เพื่อเป็นอุทาหรณ์ สิ่งนี้จะเกิดกับใครก็ได้แม้กระทั่งตัวเราเอง มันไม่มีใครคาดคิด เพราะฉะนั้นใช้เวลาทุกขณะ ในความไม่ประมาท
ถ้า “ตั้ว” ฟังอยู่ก็พูดไปเยอะแล้ว พูดอีกครั้ง ก็คือสบายอยู่แล้ว ขณะที่คุยกันเขาสบาย ตอนนี้ก็เหมือนนอนหลับ ถ้าอยากจะพักตอนไหนก็พัก อยากจะนอนตอนไหน ก็อย่ายอมแพ้ให้เขาตัดสินใจเอง ก็เลือกเองนะ เรารู้สึกดีนะที่ได้พูดแบบนี้ ขอบคุณที่เปิดโอกาสให้ได้พูดแบบนี้
สุดท้าย ขอบคุณแฟนละคร “พี่ตั้ว” พอเข้าไปอ่านที่เพจไม่วาจะเป็นโลกออนไลน์ที่เขียนถึง “พี่ตั้ว” อ่านแล้วเรารู้สึกซาบซึ้ง ขอบคุณ และก็ขอบคุณพี่น้องในวงการที่เขียนไว้อาลัย โทรเข้ามา ขออภัยที่ไม่ได้บอก บางทีเราคุยกันสองคน อยากให้แข็ง ก่อน แล้วจะกลับมาบอกกับการต่อสู้กับโรคนี้ว่ามันทุกข์ทรมานในช่วงที่เขารับรู้ แต่ว่าช่วงที่เขานอนโรงพยาบาล 5-6 วันนี้เขานิ่งๆ ไม่เจ็บ ไม่ทรมาน มีแค่ว่าหายใจเร็วบ้าง หายใจไม่ปกติ ความดันต่ำลง พูดกับเขาเป็นครั้งสุดท้าย เราก็ได้เรียนรู้อะไรหลายๆ โดยเฉพาะในเรื่องของสุขภาพ ที่ไม่ชะล่าใจบางทีเรามีอะไรนิดหน่อย ดูแลอย่างดี เราต้องตรวจเช็คร่างกายอย่างสม่ำเสมอ สุดท้ายในช่วงเวลาที่อ่อนแอมันเกิดขึ้นได้ตลอดเวลา
โดยสาเหตุการป่วยของ “ตั้ว ศรัณยู” เริ่มจาก
- เมื่อประมาณ 6 เดือนก่อนได้ล้มในกองถ่ายและมีอาการปวดหลัง
- เข้าทำการตรวจที่รพ.จุฬาฯ และพบว่ามีกระดูกหักและลักษณะของกระดูกหักเหมือนเกิดจากมะเร็ง
- คุณหมอได้ทำการเจาะกระดูกไปตรวจก่อนพบว่าเป็นมะเร็งจากตับและพบก้อนที่ตับและเริ่มรักษาโดยการให้ยาเคมีบำบัดจนทำให้อาการปวดหลังและอาการทั่วไปดีขึ้นมาก
-กระทั่งเมื่อ 1 เดือนก่อนทาง “ตั้ว ศรัณยู”ได้มีอาการเบื่ออาหารและปวดหลังมากขึ้น
-หลังจากนั้นความดันโลหิตต่ำ ได้เข้ารักษาตัวที่ รพ.จุฬาฯ
-วันที่ 10 มิถุนายน ความดันตกลงเรื่อยๆ ทีมแพทย์ได้ให้ยากระตุ้นแต่ก็ช่วยไม่ได้และได้เสียชีวิตลงในที่สุด
